De mooiste papegaaivissoorten en 7 verbazingwekkende feiten over hen

Papegaaivissen zijn een familie van vissen die bekend staan om hun felle kleuren en versmolten tanden.

Ze zijn misschien wel de belangrijkste vissen in de Caribische koraalriffen, omdat ze het rif schoon houden.

Deze zoutwatervissen krijgen hun naam vanwege hun snavelachtige kaken en prachtige heldere kleuren, net als de papegaai.

In dit artikel zullen we enkele van de meest populaire soorten papegaaivissen bekijken, de rol die deze vissen spelen in de oceaan, papegaaivissenpoep en nog veel meer.

Een inleiding tot papegaaivissen

Papegaaivissen zijn een groep zeevissen die doorgaans in de ondiepe wateren van tropische oceanen leven, maar sommige soorten leven in subtropische oceanen.

Ze behoren tot de familie Scaridae en er zijn momenteel ongeveer 80 geïdentificeerde soorten.

Je vindt ze meestal in koraalriffen, zeegrasvelden en rotskusten. Ze zijn om een paar redenen goed bekend bij duikers:

Hun ongelooflijke kleuring.
Harde krakende geluiden tijdens het eten.

Nog twee redenen waarom deze vissen zo integraal deel uitmaken van de oceaan:

Ze helpen koraalriffen in stand te houden door de algen te eten die overal op groeien.
Het zijn zandmachines (hierover binnenkort meer).

Meest populaire soorten papegaaivissen

Er zijn meer dan 80 erkende soorten. Ze zijn er in allerlei verschillende vormen, maten en kleuren, maar het belangrijkste kenmerk dat ze allemaal gemeen hebben, is hun uitstekende versmolten tanden.

Humphead Papegaaivis

De groene humphead (Bolbometopon muricatum) is de grootste soort van de soort en kan tot 51 inch groeien en tot 100 pond wegen.

Mannetjes en vrouwtjes zien er allebei hetzelfde uit, en als juvenielen beginnen ze hun leven met groen / bruine lichamen met vijf verticale witte gevlekte banden over de lengte van hun lichaam.

Naarmate ze ouder worden, ontwikkelen ze een grote bult op hun hoofd en hun kleur wordt blauwachtig groen / grijs met een roze-gele streep op de voorkant van hun gezicht.

Deze soort is gecategoriseerd als kwetsbaar over de World Conservation Union's "Rode lijst van bedreigde soorten".

Blauwe Papegaaivis

Deze vis (Scarus coeruleus) is helemaal blauw van kleur met een gele vlek op hun hoofd - deze vlek vervaagt naarmate ze ouder worden.

Zij zijn de enigen die deze uniforme blauwe kleur hebben als volwassenen. Naarmate ze volwassen worden, bereiken ze lengtes van 12 tot 30 inch, waarbij mannetjes meestal groter zijn dan de vrouwtjes.

Deze vis komt voor in de tropische en subtropische delen van de westelijke Atlantische Oceaan en de Caribische Zee.

Regenboog papegaaivissen

De regenboogpapegaaivis, wetenschappelijk bekend als Scarus guacamaia, kan oplopen tot 47 inch lang en wegen tot 45 pond.

Ze zijn groenachtig bruin van kleur met dof oranje en groene vinnen. Hun tandplaten zijn ook groenachtig van kleur. Mannetjes en vrouwtjes lijken allebei erg op elkaar en worden meestal tot 16 jaar oud.

Deze vis is vrij zeldzaam en hun bevolking neemt langzaam af. Op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten van de IUCN worden ze beschreven als bijna bedreigd.

Stoplicht Papegaaivissen

Het stoplicht (Sparisoma viride) groeit tussen de 30 en 30 cm en is dat meestalgevonden in koraalriffen in Bermuda, Florida, de Caribische Zee, de Golf van Mexico en zo ver naar het zuiden als Brazilië. Als juveniel ziet de vis er heel anders uit dan de volwassen volwassene.

In de beginfase zijn ze rood en wit en kunnen ze snel de kleur van hun schubben aan de onderzijde van hun lichaam veranderen.

Ze ontlenen hun naam aan de gele vlek bij hun borstvin, die pas zichtbaar is als ze volgroeid zijn.

Prinses Papegaaivis

De prinses papegaaivis, ook wel bekend als Scarus taeniopterus, worden normaal gesproken aangetroffen in grote groepen die naar voedsel zoeken tussen koraal- en rotsriffen die rijk zijn aan algengroei.

Vis in de terminale fase heeft blauwgroene lichamen met twee blauw / groene strepen over hun snuit.

Hun staart is omzoomd met geel, oranje of roze, en ze hebben een geel / oranje streep op hun middenlichaam, die naar achteren vervaagt.

De eerste fase vissen hebben bruine lichamen met donkerstrepen die vervagen in een bruine kleur naarmate ze ouder worden. Hun vinnen worden ook geel naarmate ze ouder worden, met een donkere omrande staart. Als juvenielen hebben ze een gestreept lichaam met drie zwarte strepen en twee witte. Ze hebben een witte buik met dunne zilveren strepen.

Papegaaivissen houden in aquaria

Je zou kunnen denken dat deze vissen de droomaquariumvissen zouden maken, gezien hun prachtige kleur en hun perfect gevormde lichamen.

Het wordt echter om een aantal redenen niet aanbevolen om ze in een aquarium te bewaren.

Ten eerste zijn ze van vitaal belang voor het ecosysteem in de oceaan. Ze zijn essentieel voor het behoud van koraalriffen en zonder hen zouden koraalriffen ophouden te bestaan.

Ten tweede passen ze zich niet goed aan aan het leven in gevangenschap. Ze leven veel korter als ze in een aquarium worden gehouden.

Ze hebben een heel specifiek dieet nodig dat het meesttanks zijn gewoon niet ingesteld om ze te geven. Helaas zijn ze ook erg vatbaar voor stress, wat tot ziekte leidt. Er zijn een paar soorten die in aquaria zijn gehouden, zoals de koningin (Scarus vetula), het spotlicht (Sparisoma viride) en de tweekleurige papegaaivis (Cetoscarus tweekleurig).

Zelfs deze vissen mogen echter niet in huisaquaria worden gehouden. Ze zullen alleen overleven in gevestigde openbare aquaria.

Hoe papegaaivissen riffen schoon houden

Ze spelen een cruciale rol bij het gezond houden van koraalriffen. Dit doen ze door de algen die met het rif concurreert te verwijderen en te vernietigen.

Deze geweldige vissen beschermen niet alleen het koraal, maar dat is bewezen koraalriffen groeien sneller en blijven gezonder hoe meer papegaaivissen er in het gebied zijn.

Ze zijn meestal herbivoor en gebruiken hun krachtige tanden om stukjes koraal van het rif af te scheuren en vervolgens de algen te extraheren. Het is dacht dat minder dan 1% van deze vissen bijten in levende koralen en geven in plaats daarvan de voorkeur aan met algen bedekte oppervlakken.

Veel soorten brengen tot 90% van hun tijd doorfoerageren. Riffen worden overspoeld met zeewier en algengroei die de koralen verstikt en vergiftigt. Terwijl deze vissen grazen, verwijderen ze de algen en laten ze het koraal vrij groeien.

Door de algen op te eten, voorkomen ze algenbloei, wat kan leiden tot verbleking van het koraal en het afsterven van het koraal.

Papegaaivis kan zijn opgesplitst in drie hoofdgroepen, elk met verschillende functies. Sommige zijn graafmachines, sommige zijn schrapers en andere zijn browsers.

Graafmachines hebben grote, sterke kaken om uit te gravenhet substraat; ze laten zichtbare krassen en littekens achter op koralen en rotsen. Schrapers hebben minder krachtige kaken en laten zelden zichtbare krassen achter, en browsers voeden zich voornamelijk met zeegras.

Papegaaivissen zijn van cruciaal belang bij het onderhouden van riffen, en er is een dringende noodzaak om hun bevolking te herstellen.

Er zijn enkele wijzigingen aangebracht om de bevolking te beschermen. Sommige wateren zijn beschermd en verbieden het gebruik van visvallen.

Interessante feiten over papegaaivissen

Het zijn de grootste plantenetende vissen in de Atlantische Oceaan.
Men denkt dat de meeste Caribische riffen zal binnen 20 jaar verdwenen zijn als grazende vissen, zoals papegaaivissen, niet worden beschermd en hersteld.
Sommige soorten scheiden elke nacht slijm uit dat als een slaapzak werkt! Het duurt ongeveer 30 minuten om ze te maken en ze ruiken vies om roofdieren, zoals murenen, af te schrikken.
In sommige landen worden ze als delicatesse gegeten.
Deze vissen kunnen grote foerageergroepen vormen van maximaal 500 terwijl ze paaien en voeden.
Ze kunnen veroorzaken ciguatera visvergiftiging, sommige vissen dragen een gifstof dat niet kan worden vernietigd door koken, invriezen of stoven.
De meeste soorten leven minder dan 5 jaar; de grootste soort (Bolbome-topon muricatum) kunnen leven tot ongeveer 20 jaar.

Papegaaivis kak en tanden

Papegaaivissen gebruiken hun tanden en keelholte tanden om de rotsen en het koraal te vermalen die ze vervolgens binnenkrijgen.

Rotsen en koraal kunnen extreem hard zijn, dus het spreekt voor zich dat hun tanden tot de sterkste en hardste ter wereld behoren!

Ze hebben meer dan 1000 tanden in 15 rijen, die continu groeien. Ze zijn samengesmolten om een bekachtige mond te vormen (net als een papegaai).

Hun tanden zijn gemaakt van het op een na hardste bio-mineraal, fluorapatiet. Fluorapatiet scoort een vijf op de Mohs-hardheidsschaal, waardoor ze sterker zijn dan zilver en goud.

Als de vissen eenmaal een hap koraal hebben genomen, zullen ze alle voedzame en eetbare delen verteren; de stukjes die ze niet nodig hebben, gaan er doorheen en worden als zand uitgescheiden.

Zand is het resultaat van afgebroken rotsen van velenverschillende plaatsen. Sommige stranden hebben geelbruin zand van de rotsen waaruit ze zijn afgebroken; anderen hebben zwart zand van geërodeerde vulkaanmaterie. Het witte zand op Hawaï en de omliggende gebieden is voornamelijk afkomstig van papegaaivissenpoep!

De soort bepaalt hoeveel zand ze maken, maar een grote papegaaivis kan dat wel produceren meer dan 1000 pond zand elk jaar!

Geslacht veranderen

Papegaaivissen hebben een van de meest complexe en interessante reproductieve technieken in de wereld.

Sommige vissen worden mannelijk geboren (ze staan bekend alsprimaire mannetjes), anderen worden als vrouw geboren en veranderen in mannelijke (secundaire mannetjes), en weer anderen blijven hun hele leven vrouw. Sommige soorten hebben geen secundaire mannetjes, en andere wel.

Om de zaken nog ingewikkelder te maken, hebben sommige soorten zowel primaire als secundaire mannetjes. Deze soorten doorlopen drie zeer verschillende fasen.

De eerste fase is wanneer ze seksueel onvolwassen zijn; deze jongen zijn meestal dof van kleur.
De tweede fase, bekend als de beginfase, omvat geslachtsrijpe mannetjes en vrouwtjes die onmogelijk geslacht kunnen worden zonder inwendig onderzoek of nauwkeurige observatie tijdens het uitzetten.
De terminale fase omvat volwassen mannetjes die heldere en schitterende kleuren hebben.

Papegaaivissen leven meestal in harems met een vis in de terminale fase als het dominante mannetje. Wanneer deze vis sterft, zal een van de vissen uit de tweede fase van geslacht en gedrag veranderen en het nieuwe dominante mannetje worden.

Soms zullen mannetjes in de beginfase zichzelf nabootsen als een vrouw en proberen zich bij een harem aan te sluiten om te proberen eieren te bevruchten en het over te nemen.

Hun soort voortplantingsgedrag, of ze nu paren, groepen of massaal paaien, is zeer complex en afhankelijk van hun omgeving, gedrag en geografische factoren.

Samenvatting

Papegaaivissen zijn een van de meest fascinerende en integrale onderdelen van het oceaanleven.

Het zijn niet alleen zeer uniek ogende en kleurrijke vissen, maar ze spelen ook een belangrijke rol bij het onderhouden van koraalriffen en het creëren van zand.

Ze hebben ook een van de meest complexe reproductiesystemen die we kennen, vergezeld van een reeks kleurveranderingen.

Het is echter belangrijk dat we deze ongelooflijke vis alleen van veraf observeren, hij is van vitaal belang voor de riffen in onze oceanen.

Wat vind je het leukst aan de papegaaivis? Laat het ons weten in de comments hieronder ...